Tussen servet en laken

Vanochtend kreeg ik het verlossende bericht. De knuffel was weer terecht.

Lieke, onze dochter, 17 zomers oud, is een super stoere meid. Ze woont sinds september op kamers in Leeuwarden en ik vind dat nogal wat… Op dit moment zit zij in Bangkok. Deels fun en deels voor haar opleiding. En dat met haar 17 jaar. Ons kleine meisje…

Gisteravond appte ze in paniek vanuit haar hotelkamer. Nijntje is zoek. Verdrietig en boos tegelijk. Vast meegenomen door de schoonmaaksters (ik vraag me werkelijk af wie zo’n lelijk ding wil hebben, maar goed). Dit knuffelkonijn draagt ze al bij zich sinds dat ze in de wieg ligt. Ook 17 jaar de knuffel. Getekend door alle kleine en grote reizen en emotionele rollercoasters. Onafscheidelijk die twee. Uiteraard niet overdag. Want dan zie je die stoere dame.

Mooi hè, die twee kanten. Stoer van buiten, kwetsbaar vanbinnen.

Tussen servet en tafellaken zoals we dat ook wel zeggen. Zo voelt het ook een beetje. En daar is helemaal niets mis mee! Mijn dochter schaamt zich er niet voor. Die knuffel geeft haar een bepaald goed gevoel.

Ik heb haar toestemming gevraagd om haar verhaal met jou te delen.

Ze heeft er ook geen last van (alleen als haar knuffel zoek is, dan is er het gemis). Een gemis of onzekerheid die je als ondernemer ook kan hebben. Het kan je in de weg zitten.

Vanochtend was ik in gesprek met een toekomstige klant.

Zó krachtig van buiten. Spreekt duidelijke taal. Is super stoer en is vorig jaar voor zichzelf begonnen. In eerste instantie naast een baan. Met een duidelijke missie voor ogen.

Dan raken we aan de praat. Ik stel wat gerichte vragen en leer ik haar echt kennen.

Zo mooi, zo kwetsbaar. Zo zoekend.

Want dat is er allemaal. Vol verlangen om te ondernemen.

Maar bovenal vol vragen over het ondernemerschap: hoe? wat? wanneer?

Ik gun je iemand die een tijdje met je meeloopt. Die je zicht geeft op je belemmerende gedachten. Je weet niet half hoe die gedachten jouw handelen beïnvloeden. En dus ook jouw ondernemen.

Het is het verschil tussen falen en succes.

Ik gun je van harte iemand die je laat zien dat ondernemen ook een vak is.

En dat je dat vak kan leren.

De praktische zakelijke kant, maar vooral ook de emotionele persoonlijke kant.

Diegene kan je helpen om de transitie door te maken van een jongvolwassen ondernemer naar een volwassen ondernemer.

Juist vanuit kwetsbaarheid.

Kwetsbaarheid is wanneer je laat zien dat je de moed hebt.

Wanneer jij jouw onzekerheid accepteert. Je open staat voor de waarheid.

Dit kan super eng zijn, want het is een emotioneel risico dat je neemt.

Dit is absoluut geen zwakte! Je doet je masker af, om vervolgens te reflecteren en inzicht te krijgen in het feit dat de echte ik helemaal niet zo teleurstellend is!

Het is heel menselijk, en je voelt je levend.

Het roept misschien verbazing op, maar uiteindelijk voel je vrijheid en bevrijding.

Dat is jouw innerlijke criticus. Behandel die innerlijke criticus (dat kleine kind in jou) met diep respect. Het helpt jou in dat fantastische ondernemerschap.

Zo leer je jezelf kennen en dat helpt je groeien als ondernemer. Zo groeit mijn dochter van tiener naar de volwassen leeftijd.

Zie je het wel zitten dat iemand een tijdje met je meeloopt? Denk je dat jij ook nog meer kan groeien in het ondernemerschap? Je kan me altijd vragen om even te sparren, wie weet kan ik de ondernemerscoach zijn die met je meeloopt. Die jou de vragen stelt die je nodig hebt voor een volgende stap in het ondernemerschap.

Ik ga écht binnenkort over naar een digitale agenda, maar voor nu heb ik nog een papieren agenda. Dus mail me, dan laat ik je snel een paar opties weten om te bellen!