Ik had ooit een hele dominante baas.
En begrijpen deed ik hem niet.
Als ik dacht dat hij “rechts” zou zeggen…
Dan zei hij “links”.
En als management assistente was dat erg ongemakkelijk.
Ik werd er ook heel onzeker van.
Op een gegeven moment had ik het gevoel dat er een olifant op mijn borst stond..
Ik kon bijna niet meer ademen.
En nog ben ik trots op mezelf…
Ik zei:
Het gaat niet meer.
Het gaat niet goed met mij.
Ik moet gas terugnemen.
En zo gebeurde het, dat ik 4 weken thuisbleef.
Tot het weer oke met me ging.
Volgens mij door het oog van de naald.
Anders had ik een burn-out gehad.
Deze ervaring heeft me wel geleerd wat mijn eigen grens is.
Wat “licht” voelt en wat “zwaar”.
Het leven is een aaneenschakeling van ervaringen.
Ervaringen die je iets duidelijk willen maken.
Die je helpen steeds dichter bij jezelf te komen.
Door jezelf beter te begrijpen.
Vaak is die baas ook de reden dat veel van mijn klanten ooit voor zichzelf begonnen zijn.
Smachtend naar de vrijheid…
Grappig is dat ik veel ondernemers tegenkom die nog steeds een baas hebben.
Niet letterlijk, maar figuurlijk.
Die dominante baas zit in henzelf.
Die oordeelt. Die “Links” zegt als je eigenlijk naar “rechts” wil.
Je hebt geen baas.
Je bent vrij.
Je mag je vrij voelen.
Je leert elke dag.
Er zijn onbeperkte groeimogelijkheden.
Je mag je eigen beslissingen nemen.
Heb jij daar nog moeite mee?