Ik was eind twintig en gaf plots leiding aan 10 mensen.
Dat was nooit echt mijn ambitie geweest en toch gebeurde het. Door ziekte in het managementteam was er een gat en dat gat moest opgevuld worden. Naast leidinggeven had ik de verantwoordelijkheid voor personeelszaken, coördineerde arbo-en milieuzaken en hield me bezig met marketing. Ik heb het allemaal met mijn boerenverstand gedaan. Was het altijd goed? Zeker niet.
Ik vond het bijvoorbeeld vreemd dat collega’s me niet, net als voorheen, in vertrouwen namen. Ik gaf leiding aan een medewerker die ook voorzitter van de ondernemingsraad was. Daarnaast zaten we samen in de kwaliteit-, arbo- en milieucommissie. Ik was me totaal niet bewust van de verschillende petten die ik op had. O ja, ik was door mijn nieuwe rol ook middenkaderlid geworden.
De collega waar ik mee samenwerkte was opeens “mijn” secretaresse. En daarbij was zij in de loop van de tijd ook mijn vriendin geworden. Dus privé gingen we ook met elkaar om.
Ik was toch gewoon Jolanda… en ik was niet veranderd…
Achteraf gezien had ik graag de kennis willen hebben die ik nu heb. Van de impact die het heeft als je vanuit een bepaalde rol binnen een groep een nieuwe rol gaat vervullen. Als je gaat leidinggeven aan mensen die voorheen je naaste collega’s waren. En soms een keer zo oud waren.
Niemand gaat je vertellen hoe ze zich voelen. Ja, er wordt vast geroddeld. En je zult misschien ervaren dat mensen wat dwars gaan doen. Afspraken niet nakomen.
Op 9 juli 2024 geef ik een dag over leidinggeven voor al die twintigers/dertigers die voor die uitdaging staan. Om ze wat meer bagage mee te geven. Iets wat ik destijds niet had. Om meer goede dingen te doen. Stuur me gerust een berichtje als je meer info wilt.