Spanning is brandstof

Als de spanning hoog oploopt..

“Ik vind het zo lastig als de spanning hoog oploopt”, zegt ze.
En ik snap het. Voor mij persoonlijk heel herkenbaar.
Als het even kan, vermijd ik conflicten. Of: ik ben echt mevrouw de Harmonie.
Vraag mijn kennissen en vrienden maar.

En toch weet ik ook dat een beetje spanning juist een positief effect kan hebben.
Spanning is namelijk brandstof.
Brandstof om te groeien.
En in een organisatie komt er sowieso gedoe.
In positieve zin kan er spanning zijn als er voldoende vertrouwen is. Om samen een robbertje te stoeien.

Creëren is fragmenteren. Anders gezegd: het proces van iets nieuws ontwikkelen gaat vaak gepaard met het opsplitsen van heel veel kleine deeltjes.
En als je wil creëren dan is het vaak nodig om het oude los te laten.
Voel je h’m al? Dat levert sowieso herrie op.

Als ondernemerscoach en organisatieadviseur is het mijn taak in situaties vragen te stellen. Want waar gaat het nu werkelijk om?
Wat mag er wat jou betreft niet veranderd worden?
Bij wie of wat hoort dit?
Wat ben je bang te verliezen?
Wat zou er gebeuren als je het helemaal los zou laten?

Zo op het oog wellicht wat “gekke” vragen. En toch zo belangrijk om het hele plaatje te bekijken.

Zo ergerde een managementteam lid zich onlangs erg aan haar collega mt-leden over het niet nakomen van afspraken die er gemaakt waren over het invullen van lijstjes om de kwaliteit te waarborgen. Hierdoor liep de spanning regelmatig hoog op.
Gaat het dan nog steeds over het niet nakomen van de afspraken?
Gaat het over het al dan niet geven van commitment en accountable zijn?
Of gaat het over iets anders?
Is het onwil of is het onmacht?

Welke vragen zou jij stellen om hier achter te komen?