“Pak jij ook op wat door het vergiet valt?”
Deze opmerking hoorde ik deze week tijdens het beluisteren van een podcast. En dat is de spijker op zijn kop. Veel van mijn klanten pakken op wat door het vergiet valt.
Is dat gek?
Nee, zeker niet.
Ondernemers zijn in de beginperiode van hun ondernemerschap gewend om alles op te pakken. Zien vaak veel kansen, zijn bereid om een stapje harder te lopen.
Nou ja, bereid… ze denken er niet eens over na. Meestal hollen ze continu.
En dat is dan gelijk ook de uitdaging.
Als er een team komt.
Als de verantwoordelijkheid lager in de organisatie moet.
En het gaat dan niet snel genoeg.
En je voorkeur is en blijft om te “micromanagen”.
Dan pak je gewoon alles op wat door het vergiet valt.
En dat is veel.
Heel veel.
Veel te veel.
Om te groeien is het nodig te vertragen.
Om vervolgens te kunnen versnellen.
En je bewust te zijn van verschillende rollen die je aan kunt nemen.
Soms als leider, om de lijnen uit te zetten en helder te hebben waar je naar toe wil met je tent.
Soms met de managers pet op. In de aansturing. De klus samen met je MT klaren. Rollen verdelen, verantwoordelijkheden toewijzen en gaan.
En die van de coach. Waarbij je vragen stelt. Vragen als:
“Wat heb jij nodig om je werk goed te kunnen doen?”
“Hoe kan ik je helpen om iets anders te laten zien dan je tot nu toe hebt laten zien?”…
De consequentie van alles op te pakken wat door het vergiet valt, is vooral dat je het superdruk hebt. Dat je ervan baalt dat ‘anderen’ geen eigenaarschap pakken. Dat de organisatie niet de kant opgaat die jij graag zou willen.
Is een keuze he…