Als klanten bij mij komen met die mededeling, dan vind ik dat op zijn zachts gezegd: jammer.
Het is vaak namelijk niet zo’n goed teken.
De kans dat die persoon “uit” staat is vrij groot.
Sinds een paar weken draag ik zo’n sporthorloge. Ik bewoog al heel regelmatig, maar het is voor mij nu een sport om elke dag mijn doelen te halen. Ik loop daarvoor een extra blokje om. Neem nog vaker de trap. En zorg dat ik dagelijks minimaal een half uur intensief sport. Dat sporthorloge zorgt dat ik “aan” sta. Ik raak intrinsiek gemotiveerd om meer te bewegen.
“Aan” staat voor flow. En je doet wat nodig is.
“Uit” staat voor kramp. En je doet dan niet wat nodig is en je voelt je vaak onzeker in relatie tot die ander.
“Aan” gaat over autonomie. Met een gezonde relatie tussen jou en die ander. Je baseert je op je persoonlijke schatkist. Je vertrouwen, je waarden, je principes en je geloof.
Je doet waar je goed aan doet. Wat JIJ wil. En nee, dat is niet egoïstisch.
Als je niet vanuit autonomie handelt, dan handel je vaak vanuit afhankelijkheid. Daarbij laat je je beslissingen afhangen van die ander. De relatie met je eigen vertrouwen, je waarden en je principes… die zijn er even niet. Of ondergeschikt.
Als je “uit” staat dan benoem je bijvoorbeeld: ik hoef het niet voor het geld te doen… maar feitelijk zeg je misschien… ik heb een alibi… om niet te doen wat nodig is om mijn bedrijf tot een succes te maken.
Ondernemerschap is een manier om jezelf een baan te verschaffen met je eigen voorwaarden.
En als jouw voorwaarde is dat je het niet voor het geld hoeft te doen… had je dan niet beter voor een hobby kunnen kiezen?
Je krijgt er namelijk heel veel uitdagingen bij….
Ik ga met mijn klant altijd naar die persoonlijke bronnen. Naar wat JIJ belangrijk vindt om na te jagen. Waar je van “aan” gaat.
Benieuwd hoe ik dat doe? Stuur me gerust een berichtje met die vraag!