Dinsdagochtend.
Een kop koffie en de Volkskrant. En opeens slaat de schrik mij om het hart. Er is zoveel ellende… en nu komt het opeens dubbel en dwars binnen.
De stijgende kosten.
Verder dalende koopkracht.
De oorlogen.
Mensen die zich niet meer veilig voelen op de plek waar ze tot nu woonden
De steeds groter wordende tegenstellingen tussen hoe mensen “erin” staan.
Brrr
Het is en wordt een lastige tijd.
Zzp’ers gaan het ook lastig krijgen, dat is de verwachting.
En gelukkig lukt het me om me te herpakken.
Om niet te verzanden in doemdenken.
Door te verstarren en voor me uit te blijven kijken..
Maar om dankbaar te zijn voor wat er op dit moment wel is.
En te beseffen dat ik de regie kan pakken.
Net als jij.
Niet om de hele wereld te verbeteren,
maar op mijn kleine stukje, mijn eigen verantwoordelijkheid te nemen.
Afgelopen week schreef een klant mij:
“Dankjewel, je doet zoveel meer dan bedrijfscoaching…”
En dat is dan mijn bijdrage,
te helpen daar waar het kan.
En die ander helpen, begint bij jezelf helpen.
Zelfzorg.
Nee, is niet egoïstisch. Is een voorwaarde.
Zelfzorg gaat over je richten op de dingen die je wel onder controle hebt.
Over de waardering voor de fijne dingen in je leven.
Over vergeving. Jezelf – en anderen.
Over het koesteren van belangrijke relaties.
Door vaker in het moment te zijn.
Door gezond te eten.
En lekker te bewegen.
De mooie natuur op te zoeken.
Het is een lastige tijd..
En het is vooral een boeiende tijd…
Waarin je je stem mag laten horen.
Ook jij, voor je eigen onderneming.
Je mag ervoor gaan staan.